تقریباً مسیر اصلی شغلی‌ام که روحیاتم بیشتر با آن هم‌ساز بود را پیدا کرده بودم. دوران کرونا و تعطیلی شرکت به‌صورت فیزیکی، مجالی بود تا به یکی از فضاهای کار اشتراکی اصفهان بروم و کارها و تحقیقاتم را از همان‌جا انجام دهم. آنجا بود که با افرادی آشنا شدم که این مسیر را خیلی قبل‌تر از من شروع کرده بودند و صحبت کردن با آنها توانست مسیر آینده را بیشتر از قبل برای من روشن‌ کند.

چند تیم استارتاپی موفق در فضای همین فضای کار اشتراکی توانسته بودند خودشان را پیدا کنند و کسب و کارشان را راه‌اندازی کنند و من هم داشتم تلاش می‌کردم تا علمم را نسبت به این حوزه افزایش دهم. از تولید محتوای سئو محور شروع کردم. این همان جایی بود که قبلاً گفته بودم داستان‌نویسی به دردم خورده است.

خوشبختانه خیلی زود توانستم پروژه‌هایی در حوزه‌ی محتوانویسی بلاگ و بعدها محصول‌نویسی و رپورتاژ آگهی از شرکت‌های مختلف بگیرم؛ انگار تلاش‌ها و تحقیقاتم در زمینه‌ی جدید داشت گُل می داد. یکی دو سال بعد با پارس پک آشنا شدم و برای این برند معتبر هم محتوانویسی کردم. اگر چه حالا دیگر کارِ من بیشتر تهیه‌ی سند استراتژی محتوایی برای برندهای مختلف و ارائه‌ی مشاوره سئو و محتوا به آنها بود، اما پارس پک را به‌دلیلِ فضای کاملاً علمی، همچنان نگه داشته‌ام تا بتوانم از تجربیات همکارانم در این برند در پروژه‌های مختلف استفاده کنم.

کنارِ همه‌ی این کارها، مدیر فروش گروه نرم‌افزاری سازه هم بودم. تجربه‌ی فروش و استراتژی‌های فروش و برگزاری کمپین‌های تبلیغاتی به من کمک کرد تا دیدِ خیلی بهتری نسبت به آنچه می‌خواهم انجام دهم داشته باشم. حالا دیگر حتی پروژه‌های طراحی سازه را که سال‌ها برایش زحمت کشیده بودم را قبول نمی‌کردم. حالا دیگر کاملاً از دایره‌ی امنی که قبلاً برای خودم درست کرده بودم بیرون آمده بودم و این برای من که در نظر خیلی از افراد، کم ریسک‌پذیر بودم، دستاورد بسیار زیادی بود.